ปราสาทคนคลั่ง

บทนำ

ท่ามกลางฝนที่ตกหนักท้องฟ้าคล้ำมืดทะมึน ณ ซอกซอยสกปรกเล็กๆแห่งหนึ่ง ในมุมมืดได้ปรากฏชายผู้หนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ น่ากลัว สวมชุดกันฝนเก่าๆขาดๆสีดำเข้ม ใบหน้ามีแผลยับเยิน จนไม่เห็นเคล้าโครงหน้า แววตาเครียดแค้น ในจิตใจนั้นลุกเป็นไฟ และเขานั้นพร้อมที่จะทำสิ่งที่ไม่คาดฝัน!!! ตรงหน้าห่างไป10เมตร มีตู้โทรศัพท์ลักษณะหลังคาเป็นรูปบ้านและไร้ประตู ข้างในนั้นผู้หญิงคนหนึ่งชื่อเบลกำลังยืนคุยโทรศัพท์ เบลพูดกับเพื่อนสาวเธอ “นี่แก ฉันน่ะพึ่งไปเดินมาร์เกตมา ซื้อของกินมาเพียบเลยน้า” เสียงในสายลีน่าซึ่งเป็นเพื่อนเธอตอบว่า “ โหห ดีเลย ฉันน่ะอยากมีเวลาว่างไปเดินดูของแบบแกบ้างจัง แต่ทำไงได้ เทอมนี้ลงเรียนเพิ่มไปตั้งหลายตัว ” เบลที่คุยโทรศัพท์ตอบไปว่า “โอ๊ยย แกน่ะพักซะบ้างก็ได้ ออกมาข้างนอกนู่นนี้บ้างไรบ้าง เออนี่ งั้นมากินข้าวที่บ้านฉันสิ ฉันอยากให้แกมาลองชิมอาหารฝีมือที่ฉันทำบ้าง รับรองอร่อยไม่แพ้ที่ร้านอาหารเลยน้า”

ระหว่างที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์ ชายร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ตู้โทรศัพท์ทั้งที่เธอไม่รู้ตัว เสียงเพื่อนในโทรศัพท์ตอบตกลง “อือ..โอเค ฉันจะหาวันว่างไปเจอแกนะ แล้วบ้านเเกล่ะอยู่ไหน” เธอตอบว่า “ ซอย26เลยแก ถนนกรีนสตรีท บ้านอยู่หน้าซอยเลย เดินเข้าไปทางซ้ายและ”ทันใดนั้นชายผู้มีใบหน้าเต็มไปด้วยความแค้นและบาดแผลจ้องเธอด้วยความอาฆาตและชัวพริบตาได้หยิบมีดสั้นโชว์ขึ้นมา เบลได้หันไปมองด้วยความตกใจ…“กรี๊ดดดด”พูดไม่ทันจบคำมีดก็ปาดเข้าไปที่คอของเบลอย่างอำมหิตพร้อมกับรอยยิ้มที่สะใจ“มึงคือเหยื่อคนที่5ของกูแล้ววันนี้” ชายผู้นั้นกล่าว และค่อยๆตัดคอหญิงสาวอย่างเลือดเย็น  เสียงความเป็นห่วงจากเพื่อนในโทรศัพท์ว่า “แกเป็นอะไรรึป่าว ฮัลโหลๆ เบล” ทำให้ฆาตกรได้ยินและเมื่อมันได้ทำการเสร็จเรียบร้อยแล้วมันได้หิ้วหัวของเบลเดินอย่างไม่เกรงกลัวใครเห็นและกลับไปยังตรอกซอยสกปรก ซึ่งเป็นที่พักอันน่ากลัวของมัน